Türkmeniň her bir öýünde, ojagynda mukaddes zat hökmünde saklanylyp, ulanylyp gelinýän kendirigiň içinde hemişe un saklanylýar. Oňa «urba» hem diýilýär. Munuň özi şol öýüň maşgala binýadynyň dowam edip durmagynyň, rysgal-berekediniň kemelmezliginiň alamatyny aňladýar. Bu barada mähriban gelin-gyzlarymyzyň toý-baýramlarymyzda höwes bilen ýerine ýetirýän küştdepdilerinde şeýle setirler bar:
Maşgalanyň öýlerinde,
Kendirikde urba bolsun!
«Urba» diýmek, «dowam» diýmek,
Nesil önüp-örňäp dursun!
