Ösüp gelýän ýaş nesli döwrebap terbiýelemek meselesi hemişe her bir jemgyýetiň üns merkezinde bolup gelýär. Her bir halk özüniň durmuş tejribesiniň dowamynda ýaş nesli terbiýelemegiň dürli däp-dessurlaryny, usullardyr tärlerini we görnüşlerini döredip, olary barha sünnäläp, biziň günlerimize çenli ýetirmegi başarypdyr. Bu babatda halkymyzyň gadymdan gelýän däplerini, milli mirasymyzyň köklerini öwrenmek meselesi aýratyn ähmiýete eýedir. Türkmenleriň ata-babalary taryhyň dürli döwürlerinde nesilleriň hemmetaraplaýyn ösen şahsyýetler bolup ýetişmeklerine uly ähmiýet beripdirler. Şu jähetden milli ruhda, ylymly-bilimli, berk bedenli, sagdyn ýaş nesliň kemala gelmeginde halk döredijiliginiň görnüşleri: ajaýyp eserler, halk eposlary, rowaýatlar, ertekiler, hüwdüler, läleler, mataldyr nakyllar we milli oýunlar bahasyna ýetip bolmajak gymmatlyklardyr.
Ata-babalarymyz şahsyýeti hemmetaraplaýyn ösdürmek maksadynda çagalar üçin köpsanly oýunlary oýlap tapypdyrlar. Dürli ýerlerde ugur tapmak, çakgan bolmak, güýjüňi we çalasynlygyňy artdyrmak ýaly adaty endiklerden başga-da, oýunlar çagalarda zehin hem-de ruhy-ahlak häsiýetleri, erk-islegi, maksada ýetmekde tutanýerliligi, üşükliligi döretmäge, toparyň düzüminde umumy dil tapmak hem-de sazlaşykly hereket başarnygyny kemala getirmäge gönükdirilendir.