«Maşgalam — baş galam» diýlip ýöne ýerden aýdylmaýar. Sebäbi döwlet maşgaladan başlanýar. Maşgala kiçi döwletdir. Maşgalada milli düşünjäniň, jemgyýetde özüňi alyp barmagyň, edep-terbiýäniň düýbi tutulýar. Maşgala ojagynyň abatlygy, synmazlygy, bagtyýarlygy bereketli ojaklaryň ýaraşygy bolan mährem gyz-gelinlere baglydyr. Bäş müň ýyllyk taryhy bolan halkymyzda ynsan beýikligine mahsus bolan mähirlilik, wepalylyk, sypaýylyk, hossarlyk göreldesini dowam etdiriji zenan maşgala edep-ekramyň egsilmez gözbaşy, dünýäniň görki saýylýar. Şu ýerde ata-babalarymyzdan bize miras galan birnäçe dana pähimleri mysal getirmek bolar: «Gyz edebi — il edebi», «Gelin ojaga çeker», «Akylly gelin öý diker», «Öýi öý edýän aýal», «Gelniň geldi-geldisi, ogluň boldy-boldusy», «Maşgala — aýaldan başlanýar», «Är — öýüň goragy, aýal — öýüň diregi», «Owadan gelin toýy bezär, akylly gelin öýi», «Enesini gör-de gyzyny al, gyrasyny gör-de biýzini» we başga-da birnäçe maşgala babatynda çuň ruhy ahlaklylyga eýlenen paýhasly pähimler dilden-dile, nesilden-nesle geçip gelýär.
Terbiýe maşgaladan başlanýar. Perzendiň ýaş wagty ene-atasyndan alan terbiýesi, oňa baky hemra bolýar. Aşa gowy görmek bilen, zähmete bişirilmän ýetişdirilen perzent, diňe barlygyň nämedigini bilýän, emma ýoklugy dadyp görmedik hem-de ony düýbünden kabul edip bilmeýän, ýagny inkär edýän uýgunlaşma, ejizlik, çydamsyzlyk, oňşuksyzlyk ýaly häsiýetlere eýe bolup ýetişýär. Ýaş ýetginjegiň edinen adamkärçilik, hojalykçylyk, guramaçylyk we kadaly sarp etmek (ykdysatçylyk) ýaly häsiýetleri geljekde öýli-işikli bolanynda oňa berk we synmaz maşgalanyň düýbüni tutmakda juda ähmiýetli bolup durýar.
