Kinesiz göwün — abadan ömür (Durmuş we biz)
Adam özüni bilip başlandan bäri, sözüň göni manysynda «özüni bilip» başlaýar. Haýran galaýmaly, ýaňy bir ýaşap geçen çagadyr welin, özünden bary-ýogy bir ýarym ýaş uly doganynyň gujagymda oturanyny gören oglum ylgap gelip, gyzymy turuzjak bolýar. Onuň süýşüp ýer bereni bilenem oňaýanok. Oňa ejesiniň tutuş gujagy gerek... Onuň maksady, (eger ýalňyşmasam) özüniň birinjiligini elden bermezlik. Eger-de oňa: «Oglum, doganyňam oturaýsyn. Ikiňizem sygýaňyz ahyry» diýäýsem dagy, özi gürläp bilmese-de, gujagy paýlaşmaga yryljak bolýandygyna düşünen çaga gözünden boýur-boýur ýaş döküp başlaýar. Iň gyzykly ýeri, ol öz gujak paýlaşmaly doganyndan däl-de, şol gujagyň eýesi — öz ejesinden öýkeleýär... Her adam — bir dünýä. Her dünýäniň öz kadasy, öz düzgüni bar. Hiç kim başga bir adam, hatda iň ýakynlary tarapyndan hem öz dünýäsiniň düzgünlerine üýtgeşiklik giriziljek bolunsa halamaýar. Hakykatdanam, eger inçelik bilen yzarlap otursaň, adam mydama öz iň gowy görýän, özüne iň ýakyn hasaplaýan adamlaryndan öýkeleýär. Ýakyn däller her näme diýse-de, ol ony piňine alman bilýär. Emma ýakynlarynyň diýen, hatda diýmedik ýekeje zady-da ony öýkäniň bulançak derýasyna oklap bilýär. Duýgularyň iň irnigi, iň gaýkysy bolan öýke biziň durmuşymyzda, gurluşymyzda şeýle bir mäkäm orun tutupdyr welin, onuň inçejik, emma berk penjeleri göwnümizi islän wagty dyrnaçaklap goýberýär. Ýöne özümizi hernäçe go
