Ylla diýersiň, üstüne müňläp kebelek gonan ýaly bolup, erik baglarynyň gül açjak günleri indi daşda däldi. Öz eken ajaýyp baglary bilen ejesini begendiresi gelýän Kemal howlularyndaky ekin ýerlerine seredip otyrdy. Ejesiniň:
— Kemal jan, gel, oglum! Günortanlyk taýýar boldy — diýen sesi onuň pikirini böldi. Kemalyň nahar bilen hem seri ýokdy. Ejesi Kemaljygy bimaza edýän bir zadyň bardygyny aňyp, bu barada sorady:
