Ajaýyp zaman
Kän okaldy, kän kitaplar açyldy,
Büdräp, sürçüp, ençe ýollar geçildi.
Ýaş ortadan agdy, şonda-da göwün,
Bes edenok ýaşlykdaky ylgawyn.
Ösüp gidip otyr tehnika, ylym,
Aý-gün geldigiçe çuňlaşýar bilim.
Belent başly binalara seretsem,
Diýýär göwün: «Menem gursam, döretsem».
Gupba ýaly jaýlar, köçe lälezar,
Başyňy beýgeldip, köňlüňi bezär.
Onsoň ýigdelersiň bakman ýaşyňa,
Dolanarsyň hol ýigrimi bäşiňe,
Täzeden güýç berdi maňa Arkadag,
Ýoluma nur saçdy bolup şamçyrag.
