Halkymyzyň iňňän gadymy döwürlerde peýda bolan we asyrlaryň dowamynda kämilleşip gelen edep mekdebi bar. Ol milletiň geljegi, nesil terbiýesi, çagalary uly durmuşa taýýarlamak bilen baglydyr. Ile-güne gerekli adam bolup ýetişmegiň ähmiýeti ähli döwürlerde-de öz ähmiýetini ýitirmän gelýär. Döretmek, gurmak üçin başarjaň, zähmetsöýer, hünärli hem-de edepli bolmaly. Eždatlarymyz ýöne ýerden «Edep — bergidir, bermedige — görgüdir» diýmeýär. Soňra-da onuň üstüni «Çagany — ýaşdan, edebi — başdan», «Çaga ýaşlygyndakyny unutmaz», «Ogul edebi bilen arzyly, gyz — gylygy bilen», «Edepli ile ýarar» ýaly ajaýyp nakyllar bilen ýetirýär. Bu ajaýyp parasatlar uly durmuş hakykatynyň sözlerdäki çeper aňladylmasydyr.
Çagalara edep-terbiýe bermek maşgalada başlanyp, soňra bilim ojaklarynda dowam etdirilýär. Şeýle möhüm işe biz hem çagalaryň ýaş wagtynda girişýäris. Şonda terbiýeçilik işlerini körpeleriň ene-atalary bilen bilelikde alyp barmaga ýykgyn edýäris. Möhüm meselä bilelikde çemeleşilmegi edilýän talaplaryň bir bolmagynda, işleriň gowy netije bermeginde ähmiýetlidir.
