«Agaç miwesinden, ynsan balasyndan tanalar» diýlen pähimiň many-maňzyna aňryýany bilen göz ýetirip gelýän halkymyz nesil-neberesiniň edep-terbiýesine uly ähmiýet berýär. Ony halkymyzyň milli ýol-ýörelgeleriniň, däp-dessurlarynyň mysalynda hem görmek bolýar. Ýagty jahan bilen tanşan gününden başlap, ene-mamalarymyzyň çaga üçin edýän doga-dileglerinde, heňe salýan owazly hüwdülerinde çaganyň geljekki durmuş menzilleri dogrusynda ýagşy umyt-arzuwlar beýan edilýär. «Çaga eziz, edebi ondan-da eziz» diýlişi ýaly, pederlerimiziň iň uly arzuwlary perzentleriniň ylymly-bilimli, edep-terbiýeli bolup ýetişmekleri bilen baglydyr.
Gündogaryň beýik akyldary Abu Nasyr Faraby mertebe gazanmagyň iki ýoly bar diýip düşündirýär. Olar – okatmak hem-de terbiýelemekdir. Alymyň bu pikiri ilhalar, medeniýetli şahsyýeti, nesli ýetişdirip, jemgyýetde mertebe gazanyp bolar diýen düşünjäni öňe sürýär.
