Dog­ru­sy, bu ot ha­kyn­da öň­räk ýaz­mak­çy­dym, ýö­ne elim­de ýe­ter­lik mag­lu­ma­tym ýok­dy. Birä oňa «sa­byn oty» di­ýil­ýän­di­gini bil­ýär­dim, sebäbi onuň ba­şy sa­by­nyň kö­pür­ji­gi ýa­ly kö­pür­jik­läp du­rar­dy. Birde, he­niz og­lan wagt­la­ry­myz, oýun­dan soň dost­la­ry­myz bo­lup, akar su­wuň ba­şyn­da şol otuň sa­by­ny bi­len el­le­ri­mi­zi, aýak­la­ry­my­zy ýuw­ýan­dy­gy­myz hemde de­ňi­miz­den ge­çip bar­ýan ulu­la­ryň: «Be­re­kel­la, aras­sa­çy­lyk sag­ly­gyň gi­re­wi­dir» di­ýip, bi­ziň owal­dan eşi­dip ýö­ren söz­le­ri­mi­zi aý­dyp, öw­gi­mi­zi ýe­tir­ýän­dik­le­ri ýa­dym­da.

Ara­da özüm bi­len bag­ly bo­lan bir wa­ka me­niň bu ot ha­kyn­da dü­şün­jä­mi art­dyr­dy hemde şu ma­ka­la­nyň ýa­zyl­ma­gy­na se­bäp bol­dy.