Goňşym okumyş adam. Şeýle bolansoň, onuň eý görýän zatlary täze kitaplardyr gazet-žurnallar. Özem, haýsy bir zady okanda düşünmedik sözüni hemişe elýeterinde duran ýandepderçesine bellemek edehedi bar. ««Düşünmän okasaň, alan, öwrenen zadyň bolmaz, biderek wagt ýitireniň bolar!» diýip, ýandepderçesine gonan şol sözi bilmek üçin aladalanyp ýör. Ol bir gün salam berip, gapydan girişine bada-bat habaryny aýtmak bilen boldy:

— Halkymyzyň söz sungaty giden bir umman, hazyna. Bu sungatda täsinlikler hem köp. Ýekeje harp hem sözüň manysyny üýtgedip dur! Meniň bu mysalym deňizden damja ýaly bolsa gerek! — diýdi-de, maňa elindäki ýandepderçäni uzatdy-da, sözüniň üstüni ýetirip: