HABARLAR

Buýsançnama

Ödemäge adamzadyň tamasyn,Gel, Täze ýyl! Nowjuwan ýaş bolup gel!Kalbymyza, dillermize sena sen,Derýalara egsilmez joş bolup gel! Ýaşlara müň dürli hünär bagş edip,Dostluk sazyn göwünlere nagş edip,Täze döwür, täze Günüň dogşy dek,Çille gyşda ýylgyryp gel, gülüp gel!

Ak gar

Her paslyň öz nyşany bar,Sen gyşyň ýyldyzy, ak gar!Kän esere yşarat, aň,Täze ýyl aýdymy — ak gar! Asman atly suratkeşiň,Gördüňizmi çeken keşbin,Giň tebigat, sähra-deşdiň,Gözel görnüşi sen, ak gar!

Täze ýylyňyz gutly bolsun, Arkadag!

Ajap döwre beslediňiz Watany, Täze ýylyňyz gutly bolsun, Arkadag!

Hikmetli gürrüňler

Şunuň ýaly... — Men özümi hiç haçan, şol günki ýaly şeýle utançly ýagdaýda görmändim. Bir gün bir aýal meni tutdy-da, galypda heýkel guýujynyň (ýasaýanyň) ýanyna alyp bardy we “Şunuň ýaly” diýdi. Men haýran galdym we näme bolandygyny ol heýkel ýasaýandan soradym. Ol maňa:

Tymsallar

At bilen itiň söhbedi At bir gezek itiň göwnüne degipdir: “Sen aç-hor bolsaň, gapy-gapy aýlanyp, seňkildäp ýörsüň”. Şonuň üçin adamlar “It arrygy bolma, at arrygy bol” diýýärler. At aç- -hor bolsa-da öz eýesiniň gapysynda durýar. Düşündiňmi?

Çäçdepe gürrüňleri

Seň diliňden çekinip — Aga Arrygyň häli-şindi köçämizden geçäýmesi bardy welin, soňky döwürde gabat gelemok-la? — diýip, goňşularynyň biri Meret Öwezden sorapdyr.

Rowaýat

Ynsan ömri Bir gün Musa pygambere Alladan owaz gelýär: “Eý, Musa, Günüň dogýan tarapyna ýöre!”.

Iki hekaýat

Gözüň görenine ynanmalymy?! Gadym döwürlerde uly bir şäheriň adalatly, parasatly hany bolupdyr. Ol durmuşda gabat geläýmegi mümkin bolan ýagdaýlar bilen baglanyşykly meseleleri orta atyp, köşk emeldarlaryndan ýeke-täk dogry çözgüdi tapmaklygy talap eder eken.

Türkmen sährasynyň waspçysy

Bahar ýaly joşgunly, umman ýaly çuň eserleri bilen okyjylaryň aňynda, kalbynda ýaşamagy başaran türkmen poeziýasynyň ägirtleriniň biri hem Türkmenistanyň halk ýazyjysy Gurbannazar Ezizowdyr. Onuň şygryýet äleminde özboluşlylygy bilen tapawutlanýan goşgularynda türkmen sährasynyň gözelligi, baharyň waspy, güýzüň agraslygy inçelik bilen beýan edilýär. Türkmen sährasynyň aşygy Gurbannazar Ezizow ýiti zehinidir täzeçilligi bilen XX asyr türkmen edebiýatynda görnükli yz galdyrdy. Onuň şygyrlarynyň düýp özeni ýagşy niýetdir päklige, sadalyga we belent adamkärçilige ýugrulandyr. Muňa şahyryň «Söýüň çagaňyzy», «Säher turup, syl ýüzüňe çagaňy», «Oňarsaň, bar zady oňatlyga ýor», «Şadyýan Gün», «Neneň oňat», «Gyzlaryma» ýaly goşgulary mysaldyr. Şahyryň ak gar deýin arassa, säheriň howasy ýaly tämiz şygyrlarynda aýdýan pikirleriniň özboluşlylygy, tebigylygy, hiç bir şahyryňka meňzemeýänligi bilen tapawutlanýar. Ol bu owadan dünýäde päk hem baldan süýji çagalar barada şeýle diýýär:

Munazara žanrynyň folklor çeşmeleri

Hormatly Prezidentimiz gözbaşy uzak asyrlaryň jümmüşine uzaýan milli edebi mirasymyzyň ylmy esasda öwrenilmegine hem-de dünýä ýaýylmagyna aýratyn ähmiýet berýär. Şonuň netijesinde häzirki döwürde nusgawy edebiýatymyzyň dürli ugurlarynyň ösüşini, çeper mirasyň taryhyny ylmy esasda öwrenmekde uly işler alnyp barylýar. Şeýle işler türkmen edebiýatynyň taryhynda uly orun tutan munazara žanry babatda hem şeýledir. Iki sany gapma-garşy predmetiň arasyndaky çekişme we jedelden ybarat bolan munazara halk döredijiliginiň köp görnüşlerinde gabat gelýär. Aslynda, türkmen bagşyçylyk sungatyndan başlap, halk döredijiliginiň şadessan, dessan, şygyr ýaly görnüşlerine çenli munazaranyň aýdyşyk, gapma-garşy pikirleriň çaknyşygy ýagdaýynda gelşini görmek bolýar. Olaryň öz ýüze çykyşlaryna laýyk aýratynlyklary saklanyp galypdyr. Iki garşylykly aňlatmalar adamzat ýaşaýşynda, tebigat we haýwanat dünýäsinde, umuman, durmuşda hemişe duş gelýär. Meselem, gije we gündiz, ak we gara, Aý we Gün, Ýer we Gök, ata we ogul, ajy we süýji.